หมามุ่ยได้รับความสนใจจากการที่นายกรัฐมนตรีแนะชาวนาให้หันมาปลูกหมามุ่ยแทนปลูกข้าว เพื่อ ลดความเสียหายจากความแห้งแล้ง เนื่องจากเมล็ดจากฝักของหมามุ่ยได้ถูกนำมาใช้เป็นยารักษาโรคหลายอย่าง และ เป็นที่นิยมในประเทศอินเดียมานาน หมามุ่ยเป็นวัชพืชที่ลำต้นเป็นเถาชอบขึ้นอยู่ทั่วไปตามป่าละเมาะ และป่าโดยทั่วไป หมามุ่ยเป็นพืชทนความแห้งแล้งได้ดี มีฝักขนาดยาว 5 – 10 ซม. มีขนเล็กๆ โดยรอบ เป็นที่รู้กันว่า ขนของฝักหมามุ่ย จะก่อให้เกิดอาการคันอย่างรุนแรง ถ้ามากระทบผิวหนัง หมามุ่ยเป็นพืชที่พบได้ทุกภาคในประเทศไทย
เมล็ดของหมามุ่ย มีคุณสมบัติเป็นยารักษาได้หลายโรค เป็นที่นิยมใช้อย่างกว้างขวางในประเทศอินเดีย และ ประเทศอื่นๆอีกกว่า 100 ประเทศ คุณสมบัติทางยาที่สำคัญของเมล็ดหมามุ่ย คือ
- ใช้ควบคุมอาการของผู้ป่วยโรค พาร์คินสัน (Parkinson’s disease) ช่วยลดอาการสั่นเนื่องจากเมล็ดหมามุ่ยมีสาร L-dopa ที่ทำหน้าที่ควบคุมการทำงานของระบบประสาทอยู่ค่อนข้างสูง
- ใช้แก้ปัญหาอวัยวะเพศ ไม่แข็งตัวในผู้ชาย (erectile dysfunction) ช่วยให้มีการแข็งตัวได้นาน ช่วยเพิ่มปริมาณ และ ความแข็งแรงของสเปิร์ม
ในต่างประเทศผลิตภัณฑ์จากเมล็ดหมามุ่ยถูกบรรจุไว้ในแคปซูลทำให้สะดวกในการกิน แต่ประเทศไทยคุณสมบัติทางยาของเมล็ดหมามุ่ย ยังไม่ได้การรับรองจากองค์การอาหารและยาของประเทศไทย แต่ผู้สนใจอาจทำกินเองในรูปของเมล็ดหมามุ่ยคั่ว บดเป็นผงละลายกินในน้ำ โดยผู้เชี่ยวชาญจากโรงพยาบาลอภัยภูเบศ แนะนำว่า ไม่ควรกินวันละเกินกว่า 15 เมล็ด หรือ ปริมาณผงประมาณ 5 กรัม
